O początkach muzykowania Julie na początku jej kariery pisałam już. Następnie nastąpił jej wzlot jako aktorki, później przemiana Julie w idealną panią domu az do rozwodu w 1953 r. Był to rok bardzo ważny dla przyszłości Julie; wtedy to jej dawny chłopak z liceum Arthur Hammilton napisał piosenkę "Cry me a river". Była ona przeznaczona dla Elly Fitzgerald do filmu Pete Kelly's Blues.

Koniec końców po raz pierwszy w 1955 r. wykonała ją właśnie Julie London- o czym nie każdy wie- a jej prawykonanie dla wielu osób stało się własnie tym wzorcowym, Utwór wydany jako singel osiągnął 9 miejsce na amerykańskich,a 22 na brytyjskich listach przebojów.Piosenkę w wykonaniu Julie wykorzystano także w filmie "The girl can't help" z 1956r.
https://www.youtube.com/watch?v=TH4C7Xf0gX0

Po rozwodzie z Jackiem Web'em Julie spotyka człowieka, który skierował ja na tory muzycznej kariery i z, którym miała przezyć ponad 40 wspólnych, dobrych lat aż do jego śmierci w 1988r.

Był to Bobby Troup-aktor, pianista i wokalista jazzowy, kompozytor i autor tekstów. On własnie wspierał Julie i -umacniał wiarę w jej wokalny talent do tego stopnia, że przekonał ją do wystepów w nocnych klubach- po raz pierwszy w klubie 881 w Los Angeles, co pomogło jej zdobyć popularność i podpisać kontrakt z wytwórnią muzyczną Liberty- stąd j określanie Julie jako "Liberty girl".

Wspólpraca okazał sie bardzo skuteczna, w latach 1955, 1956, 1957 Julie była wybierana najpopularniejszą wokalistką roku.

Julie przyjmuje nagrodę "Złotej Płyty" z Liberty Records od jej prezesa i założyciela, Si Waronker'a.

Julie nagrywa piosenki (ponad 30 albumów),podróżuje i koncertuje od Japonii po Australię, spotyka sie z wybitnymi osobistościami, min. z gubernatorem New Jersey, czy samym prezydentem USA Johnem F.Kennedym.

Dyskografia Julie London:
składa się ona z dwudziestu dziewięciu albumów studyjnych , jednego albumu koncertowego , pięciu składnek , dwóch dodatkowych albumów i dwudziestu dziewięciu singli .
A l b u m y s t u d y j n e