W 1931 r Moran powrócił do Chicago, zdecydowany "iść na swoje", gdzie otworzył małe atelier specjalizujące sie w fotografii i ilustracjach w wynajętym magazynie. W tym czasie wysłal 2 swoje prace o wymiarach 30 x 40 przedstawiające kąpiące sie dziewczyny do dwóch największych firm specjalizujacych się w wydawaniu kalendarzy z wizerunkami pin up girls, mianowicie do Brown & Bigelow ( z tą firmą związany był Rolf Amstrong) oraz do Thomas D. Murphy Company. Obydwa wydawnictwa zakupiły jego prace, co oznaczało w praktyce rozpoczęcie prawdziwej kariery. Moran podspisał z pierwszą firma kontakt na wyłączność wszystkich prac w latach 1932-37 i jego kalendarze sprzedawały się w milionowych nakładach. Powrócił do Nowego Yorku, gdzie otworzył swoje studia na presiżowej 5 Alei w penthausie na szczycie McCutcheon Building, przy czym wszystkie wydatki opłacane były przez Brown & Bigelow, a on mógł poświęcić sie z entuzjazmem pracy.
(Jego pierwsza praca dla Brown & Bigelow nisiła tytuł Golden Hours (złote godziny ) i była wykorzystywana na wieczku bombonierki:

Ale to kalendarze przynosiły mu największa popularność:






W 1940 r magazyn Life opublikował artykuł pod tytułem "Speaking of Pictures" (mówiąc o obrazach) poświęcony Moranowi i jego twórczości. Artkuł ten wykreował on malarza na prawdziwego celebrytę o krajowym zasięgu. Rok później artysta pomógł jego wydawcy Robertowi Harrisonowi wykreować wizerunek nowego czasopisma dla panów pt:"Beauty Parade" (parada piękności ); dostarczał także ilustracji do innych jego czasopism, takich jak " Flirt", "Wink" i "Giggles"oraz dla rekalmodawców publikujących w tych magazynach:













W tym czasie był tez zapraszany jako juror do rozmaitych konkursów piekności np. Miss Empire State na Coney Island,Miss Alabny na Staten Island czy w samym Nowym Yorku. Był tez zasypywany listami od młodych dam, przekonanych ,że są właśnie w jego typie i chcących dla niego pozować. Odwiedzali go także rozmaici gości z całego świata, chąacy poznać artystę portretującego "te urocze dziewczyny".
Niestety wówczas także rozpadło sie jego małżeństwo z zona Murą, która przyjeżdzając z niespodziewana wizytą zastała nagą modelkę i artystę w samych szortach, ale niestety bez śladów rozpoczętej pracy artystycznej.

W 1946 r artysta przeprowadził sie do Hollywood, ponieważ portretował wiele gwiazd srebrnego ekranu. Tutaj poznał młodziutką starletkę Normę Jean Doherty (MM), z którą wspólpracował przez 4 lata.
W okresie 1951-55 mieszkał w San Fernando Valley, urządzajac bajeczne przyjęcia, reżyserując i grając w telewizyjnych krótkometrażówkach,malując portrety Vanity Girls ( było to jedenaście rewii musicalowych wyprodukowanych i wyreżyserowanych przez Earla Carolla, słynacych z najlżej przyodzianych artystek ) i utwierdzając swoja pozycje gwiazdy pierwszej wielkości w światku pin up girls.

Ok 1955 r Morran przeprowadził sie do Las Vegas, gdzie malował akty do galerii i prywatnych kolekcjonerów. Trwało to do 1982 r, kiedy to artysta stracił wzrok.
Earl Moran zmarł 17. 01. 1984 r w Santa Monica.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
MIły Gościu;-).Dziękuję za odwiedziny i mam nadzieję,że zostawisz po sobie dobre wrażenie.Jeżeli chcesz cos napisac zaprszam,ale jeżeli chcesz sie tylko wyładowac, wysmiac czy obrazic kogos, to nie jest właściwe miejsce. Życze dobrego dnia lub nocy;-)