Święto Niepodległości,a w NIemczech- Sankt Martin,a więc dla mnie podwójne święto;-)
Ale oczywiście to polskie o wiele ważniejsze.
Dzień rozpoczęłam od wywieszenia flagi na balkonie i teraz zerkam z przyjemnością jak dumnie powiewa n wietrze
Na długim porannym spacerze z psem ( w sobotę i niedzielę chodzimy zawsze dalej, niespiesznie, aby sunia mogła się wybiegać i obwąchać wszystkie kąty) stwierdziłam ze smutkiem, że jest ich naprawdę niewiele: na 26 domków tylko 1 z flagą;-(. Także na moim pojemnym wierzowcu zaledwie kilka...
Zastanawiam się dlaczego się tak dziej? Brak tradycji, brak chęci czy potrzeby?
Przeciez od 2004 r dokonano ogromnego postępu jeżeli chodzi o naszą obywatelską wolnośc: amamy prawo wywieszać naszą narodo flagę przy wielu okazajch!Dlaczego więc tego nie robimy, w odróznieniu od mieszkańców Skandynawii czy Włoszech?
Dla zainterseowanych tematem polecam serdecznie te stronę:
http://www.polskaflaga.pl/
Flaga jest symbolem naszego państwa, o którego istnienie i przetrwanie trzeba było długo i ciężko walczyć. Skąd więc taka obojętność wobec swego kraju, za który przelewali krew i ginęłi nasi pra-pradziadkowe, i dziadkowie? To,że udało nam się odzyskać niepodległość po 123 latach rozbiorów zasługuje na szacunek.
Dzisiaj chciałabym przypomnieć kolejna postać wielkiego Polaka zaangażowanego w odzyskanie niepodległości przez nasz kraj.
Urodził się 6 listopada 1860 r. w Kuryłówce na Podolu w zaborze rosyjskim, w rodzinie administratora majątków ziemskich.
Uzdolniony muzycznie, początkowo pobierał naukę gry na fortepianie pod kierunkiem nauczycieli domowych.
W 1872 r. rozpoczął studia w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu w 1878 r. pozostał w Instytucie jako nauczyciel gry na fortepianie.
Od 1881 r. kontynuował studia w Berlinie, a następnie w Wiedniu.
W marcu 1888 r. zagrał koncert w paryskiej Salle Erard, który zapoczątkował jego wielką karierę pianisty i występy w prawie wszystkich krajach Europy i obu Ameryk, a także w Afryce Południowej i Australii.
Początek jego działalności polityczno-społecznej wiążę się z odsłonięciem w 1910 r. w Krakowie Pomnika Grunwaldzkiego, którego był fundatorem.
W czasie I wojny światowej działał w Generalnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, założonym przez Henryka Sienkiewicza w styczniu 1915 r. w Vevey w Szwajcarii.
W lutym 1915 r. wyjechał ze Szwajcarii i poprzez Francję, a następnie Wielką Brytanię dotarł do Stanów Zjednoczonych. W USA prowadził bardzo aktywną działalność na rzecz niepodległości Polski. Zorganizował ponad 300 spotkań połączonych z koncertami, na których przemawiał i zachęcał do udzielania pomocy walczącym o wolność Polakom.
Dzięki osobistym wpływom dotarł do prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona, przekonując go do wsparcia sprawy polskiej. W styczniu 1917 r. przedstawił mu memoriał dotyczący konieczności odbudowy niepodległego państwa polskiego.
Odegrał ogromną rolę w pozyskaniu Polonii amerykańskiej dla stanowiska prokoalicyjnego, które zaowocowało blisko 30 tys. ochotników, którzy z USA dotarli do Armii Polskiej we Francji .
28 sierpnia 1917 r. wszedł w skład Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu, zostając jego przedstawicielem w Stanach Zjednoczonych.
W dużej mierze przyczynił się do tego, że w ogłoszonym 8 stycznia 1918 r. orędziu prezydenta T. W. Wilsona do Kongresu Stanów Zjednoczonych znalazł się punkt dotyczący odbudowy niepodległej Polski.
Istotną rolę odegrał także w przyjęciu 3 czerwca 1918 r. deklaracji, w której Wielka Brytania, Francja i Włochy uznawały powstanie zjednoczonej i wolnej Polski za warunek sprawiedliwego i trwałego pokoju w Europie.
25 grudnia 1918 r. Paderewski przybył do Gdańska na pokładzie brytyjskiego krążownika „Concord”. Następnego dnia przyjechał do Poznania. Jego wizyta wywołała wielką patriotyczną manifestację, przyczyniając się do wybuchu Powstania Wielkopolskiego .
16 stycznia 1919 r. powołany został przez Józefa Piłsudskiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów oraz jednocześnie ministra spraw zagranicznych i delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu.
W imieniu Polski 28 czerwca 1919 r. złożył podpis pod Traktatem Wersalskim .
9 grudnia 1919 r. ustąpił z funkcji premiera.
W styczniu 1920 r. wyjechał do Szwajcarii. Nadal jednak reprezentował Polskę, będąc m.in. delegatem przy Radzie Ambasadorów i delegatem do Ligi Narodów.
W 1921 r. opuścił Europę i udał się do USA.
Po wybuchu drugiej wojny światowej objął przewodnictwo powstałej w grudniu 1939 r. we Francji Rady Narodowej RP.
W sierpniu 1940 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, szukając ponownie pomocy dla Polski.
Zmarł 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku. Pochowano go na cmentarzu wojskowym Arlington w Waszyngtonie.
W 1992 r. jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w Archikatedrze św. Jana w Warszawie.
Ignacy Paderewski odznaczony był m.in. Wielką Wstęgą Orderu Orła Białego, Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta i pośmiertnie Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Millitari.
Cześć Jego pamięci!
Wg relacji wspólczesnych genialny pianista- wirtuoz:
i chyba niezły aktor;--) i ten piekny głęboki głos!
Był nie tylko świetnym odtwórcą, ale także sam komponował:
Ale przede wszystkim był Polakiem, który kochał swóją ojczyznę
