Czarnulka z kolei opowiadała mi,że ma te "upadki/spoczynki" bardzo krótkie i poczatkowo zawsze płakała,kiedy powracała do rzeczywistości.
Uczestnicząc w lipcowych rekolekcjach zetknęłam sie z tym na włąsne oczy. Kiedy ostatniego dnia poszłam po komunii pomodlic sie przed najświetszym sakramentem, zauwazyłam leżącą kobietę. W trakcie mojej kilkunastominutowej modlitwy, wokół mnie zaczęłi padac na ziemię ludzie-był to widok jak z filmu akcji-poniewaz taki delikwent leciał ,jak trafiony niewidzialna kulą-jeden na twarz, drugi na plecy, trzeci na boczek, inny jeszcze robił pólobrót w locie,zanim spoczął na rozłozonym w prowizorycznej kaplicy dywanie, czy materacyku. Czułam sie zdecydowanie dziwnie,ale jednocześnie nie czułam żadnej siły, która pociągałaby mnie w dól, żadnej utraty świadomości-bo w takim stanie (na moje oko laika) znajdowały sie osoby ścielące sie po ziemi.
Przeczytałam nader ostrożny w tonie artykuł dotyczący tej tematyki, nota bene, pióra osoby duchownej, stąd moje watpliwości: upadek czy spoczynek? Działąnie Ducha Swietego czy wrecz przeciwnie?Siła magnetyczna czy autosugestia?Czy może chęc zrócenia na siebie uwagi?Tyle mozliwości, tyle wątpliwości...
http://www.odnowa.jezuici.pl/szum/r-problemy-i-pytania-mainmenu-69/dotyczpce-charyzmatainmenu-71/333-czy-to-naprawd-qspoczynek-w-duchuq
Jestem ciekawa, czy kiedyś doświadczę tego upadku/ spoczynku na wałsnej skórze?
Jak to jest i co się wówczas czuje...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
MIły Gościu;-).Dziękuję za odwiedziny i mam nadzieję,że zostawisz po sobie dobre wrażenie.Jeżeli chcesz cos napisac zaprszam,ale jeżeli chcesz sie tylko wyładowac, wysmiac czy obrazic kogos, to nie jest właściwe miejsce. Życze dobrego dnia lub nocy;-)